The Equalizer (2014) – Denzel Seagal

The Equalizer gaat over een professionele killer die uit het “wereldje” is gestapt. Hee, dat hebben we al eens gezien. Een keer of tweeduizend. Een hoertje dat geholpen moet worden. Bekend. Russische maffia die er voor zorgt dat onze held toch nog éénmaal zijn kunstje moet vertonen… Wacht, is dit een Steven Seagal film? Bijna. Denk de paardenstaart en de bierbuik weg en fantaseer er een zwarte huidskleur en wat koele charme bij: Denzel Seagal.

(meer…)

Guardians of the Galaxy (2014) – Companion, what did you retrieve?

Guardians of the Galaxy is een interessante film die diverse genres mixt tot een genietbaar geheel. Het is een superheldenfilm, in space, maar wel met een licht komische insteek. De film voelt origineel aan en is met name door de visuele pracht heel goed door te komen. Visueel is de film namelijk verreweg één van de mooiste en best afgewerkte films die ik in tijden heb gezien.

(meer…)

The Giver (2014) – Stof tot nadenken of puberale pulp?

The Giver opent geweldig en toont ons een futuristische wereld waarin zo’n beetje alles is uitgebannen wat niet direct noodzakelijk is voor het voortbestaan van de “communities” waarin de mensen wonen: van gevoelens tot muziek en van fysiek contact tot en met leugens. Je voelt natuurlijk aankomen dat iemand de boel op stelten gaat zetten en dat is in dit geval de jongen Jonas. Jonas wordt gespeeld door een acteur die ik nog nooit eerder gezien heb, maar hij doet het heel goed.

(meer…)

The Amazing Spider-Man 2 (2014) – Boxershort met hartjes

Ik heb deze hele reboot van de Spider-Man franchise nooit gesnapt. Vooral niet omdat het zo snel volgt op de originele trilogie (5 jaar!) en omdat deze films in feite helemaal niks nieuws vertellen. Het eerste reboot-deel gaf ik nog het voordeel van de twijfel. Andrew Garfield is veel minder leuk dan de sullige Tobey Maguire (een perfecte Peter Parker) en Emma Stone is minder leuk dan Kirsten Dunst. Maar het is wel Spider-Man, stiekem één van mijn favoriete superhelden. Dus, neus dicht en doorslikken dan maar.

(meer…)

Hercules (2014) – The A-Team B.C.

Ik heb bijna alle “grote films” van 2014 al gezien, op volgorde van mijn smaak. Zodoende ben ik aangeland bij de films die een beetje zijn blijven liggen. Hercules bleef liggen. Omdat ik niet zo houd van die epische historische shit, zeker niet als er goden bij worden betrokken. Maar ja, ook ik heb af en toe wat dom vermaak nodig dus met de blik op oneindig zette ik deze film op. Dwayne Johnson en John Hurt waren de enige namen die een belletje deden rinkelen, maar er zitten ook veel “oh ja” koppen in. Het totaalplaatje van de cast trok me over de streep om de film te gaan kijken en compleet weggegooide tijd was het niet. Ondanks wat achterlijke momenten is het een redelijke film.

(meer…)

Return to the Batcave: The Misadventures of Adam and Burt (2003) – De maatstaf van ware grootsheid

Someone wants us to relive our past, but to what dark end?

Ik heb onverwacht genoten van deze heerlijke zelfspot door Adam West en zijn minder bekende sidekick Burt Ward. Begin jaren ’90 keek ik altijd naar de re-runs van Batman (“tudududududududu dududu Batmaaaannnn”) bij Telekids. Destijds had ik nog helemaal niet door dat het allemaal niet zo serieus was en vond ik het onwijs spannend. Ik was iedere keer daadwerkelijk verrast dat er in de Batbelt wederom een vernuftige gadget zat waarmee Batman en Robin zich uit penibele situaties wisten te redden.

(meer…)