The Substitute is een film uit 1996. In hetzelfde jaar werden onder andere Mission: Impossible en Independence Day gemaakt. Die laatste twee titels kunnen vandaag de dag nog redelijk mee, maar The Substitute ademt de sfeer van 1984. Dat is eigenlijk al een prestatie op zich. Hoofdrolspeler Tom Berenger kennen we van veel bijrollen en een spaarzame leading role, met name in Sniper – en deze film dus.
Tom Berenger speelt een commando wiens verloofde werkt als lerares op een verloederde highschool. Als dit feit al niet verraden wordt door de hordes breedgebouwde zwarte jongeren, of de latino’s die lopen alsof ze zware schimmel onder de oksels hebben, dan is er gelukkig nog de early 90’s rap muziek die iedere keer klinkt als de highschool in beeld komt. Als Tom’s verloofde in de problemen raakt en noodgedwongen thuis zit met een gebroken been, besluit Tom stiekem voor haar in te vallen – ook al is hij helemaal geen leraar. Hij probeert de leerlingen wat bij te brengen en merkt ondertussen dat er iets op de school gaande is wat daar zeker niet thuishoort. En dat mondt uiteraard uit in een gigantisch conflict.
Het is geen blikkerig geluid dat deze film een 80’s sfeer geeft – het is ook geen traag verhaal, saaie regie of houterig acteerwerk. Nee. Het zijn de kapsels, pakken en vooral de bandplooibroeken van Tom Berenger. Zijn strontkleurige bloesjes en schijtkleurige pantalon laat hem al op een geschiedenisleraar lijken nog voor hij op het idee komt zich als zodanig te vermommen. Het is echt geen gezicht.
Na een halfuur is Tom goed en wel geïnstalleerd als leraar en heeft hij ook uitgebreid kennis gemaakt met zijn klas. Even lijkt het helemaal verkeerd te gaan. Een goedbedoelende leraar die probeert te ‘connecten’ met een klas vol criminelen ken ik nog van de abominabel slechte en tenenkrommend irritante film Freedom Writers. Maar Tom Berenger is gelukkig geen Hillary Swank: zijn naam staat garant voor de nodige actie. Met dit vooruitzicht kun je je enigszins door de zoetsappige scènes heen slaan waarin leraar Tom in slecht geschreven dialogen door de harde buitenkant van de leerlingen dringt. Vreselijk.
En die actie komt. Heerlijk overdreven, bijna in de stijl van Mission in Action met Chuck Norris (niet geheel toevallig, ook uit 1984). Sommige collega critici menen dat de film hier nogal uit de bocht vliegt, maar niets is minder waar. De cheesy actie is juist de redding van de film. Het is een tropische regenbui na acht maanden droogte. De oogst is gered.
De vergelijking met James Belushi’s The Principal is snel gemaakt. Persoonlijk vind ik die leuker, met name omdat die zichzelf niet zo doodserieus neemt als Tom Berenger met zijn obligatoire one-of-everything commandoteam (redneck, neger, mexicaan, puertoricaan…)
2,5 sterren.
0 reacties