Filmreview

Weer zo’n film waar je niks van verwacht, maar die dan ineens 100% meevalt. Chris Evans kende ik niet, maar even zoeken leerde me dat hij in Captain America speelde, die ik nota bene enkele maanden geleden gezien heb. Dat zegt wel iets over zijn forgettable standaardhoofd. Aan Basinger moest even wennen, maar richting het einde vond ik haar acteerwerk toch wel behoorlijk goed. Leuk om Statham een keer in een rol als badguy te zien. Grappige bijrol van William H. Macy met zijn eeuwige snor. Blijft een mooie kerel.

(meer…)

Vreselijk vervelende kinderfilm waarin niet alleen highschooltieners spelen, maar de hele film speelt zich ook nog eens voor 70% op een highschool af.  Van alle superheldenfilms of daarbij aanleunende genres bevat I Am Number Four veruit het slechtste verhaal. We zien NIKS van de thuisplaneet van de tieners, we horen niks over hun achtergrond, we weten niet wat de Mogadorians willen en waarom ze precies jacht maken op de tieners, waarom dit in een speciale volgorde moet en we zien uiteindelijk niet eens de inhoud van dat blauw kistje.

(meer…)

Superman heb ik altijd de meest lame-ass superheld gevonden omdat hij in principe alles supergoed kan. En vliegen bovendien. Andere superhelden hebben een meer bescheiden gimmick, maar Superman heeft het allemaal. Dat gezegd hebbende, weet Man of Steel het achtergrondverhaal van Superman goed en meeslepend neer te zetten. Na de zoveelste flashback was ik er eigenlijk wel een beetje zat van, maar goed, de heren Costner en Crowe moeten natuurlijk wel wat screentime krijgen. En dat doen ze ook prima. Verder nog leuke kleine rollen van Fishburne en Christopher “Law & Order” Meloni.

(meer…)

Een film over aliens. En bier. Op papier de meest briljante combo sinds Cowboys and Aliens. Toch? Resultaat: minder dan verwacht, maar toch goed. Duidelijk wel de minste die het trio Pegg/Frost/Wright tot nu toe heeft gemaakt. De grootste grap is net als in Shaun of the Dead de manier waarop de personages met de bizarre voorvallen omgaan. In Shaun zag je als kijker dat het hele dorp was overgenomen door zombies, terwijl het personage van Pegg veel te druk was met zijn eigen zorgen om dat op te merken. Dat was hilarisch.

(meer…)

Een degelijke backstory voor Xavier en Magneto, maar voor de rest vooral veel los zand. Het is aardig dat ze de gebeurtenissen uit X-Men: First Class laten samenvallen met echte nieuwsfeiten. In dit geval de Cuban missile crisis, oftewel het hoogtepunt van de Koude Oorlog. Het doet denken aan een andere film die realiteit en fictie geweldig mixt en daardoor verhaaltechnisch automatisch meerwaarde krijgt: Transformers 3.

(meer…)

De enigszins intelligente opening lijkt met een degelijk achtergrondverhaal over de geopolitieke situatie een solide basis te creëren, maar de film stelt als geheel wel teleur.

De cast is er eentje van het ensemble-type: vrij onbekende acteurs, dus het staat niet automatisch vast dat bepaalde bekende namen de aftiteling halen. Iedereen kan en mag dood. De film maakt hier dan ook goed gebruik van en is wat dat betreft niet voorspelbaar. Maar de “Wolverines” bestaan uit iets teveel personages die als individu te weinig screentime krijgen. Dus als er eentje het loodje legt, interesseert je dat eigenlijk geen flikker omdat je er geen band mee hebt opgebouwd.

(meer…)